Share

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

ΑΝΤΩΝΙΑ ΓΙΑΝΝΟΥΛΗ-Θέατρο «Βαφείο/Λάκης Καραλής»

ΡΙΖΑ ΤΟΥ 5.

Θέατρο «Βαφείο/Λάκης Καραλής»
Αγ. Όρους 16 & Κωνσταντινουπόλεως 115,
Γκάζι

Στάση Μετρό: Κεραμεικός
Τηλ. Κρατήσεων: 210-3425637
Πρεμιέρα: Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013.
Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή στις 21.15 (Διάρκεια: 70΄)
Γενική είσοδος: 12 ευρώ – 6 ευρώ (Ο.Α.Ε.Δ.)



«Ρίζα του 5». Θέατρο Βαφείο.

Μια νέα εποχή για το θέατρο ξεκινάει από αυτή τη  φιλόξενη λιτή γωνιά. Λιτή όπως ο πολιτισμός μας, στην εναρκτήρια ώρα του και τη συνέχειά του, να εκφράζει  αξίες και ν’ αναδείχνει  νόημα ζωής με ελάχιστους υλικούς πόρους . Φιλόξενη, γιατί  οι πνευματικοί εργάτες στο «Βαφείο» έχουν τη δύναμη της ψυχής που χρειάζεται για ν' ανιχνεύουν τον γκρεμισμένο  κόσμο του ανθρώπου και να ανακαλύπτουν ξανά το χώρο της φυσικής και ηθικής ελευθερίας του που επιτρέπει την κατανόηση του άλλου και το διαρκές αίτημα της λύτρωσης για τον ξένο-τον αλλοτριωμένο άνθρωπο του τεχνικού και δυναστικού πολιτισμού μας.
Παρά τις όποιες τεχνικές δυσκολίες (που αντανακλούν κυρίως την οικονομική συγκυρία) η παράσταση συνολικά ήταν εξαίρετη. Το κείμενο-σενάριο του Χρήστου Παπαμιχάλη δείχνει έναν ανερχόμενο θεατρικό συγγραφέα και μυθιστοριογράφο(«Maybe»)  με μεγάλες ικανότητες και προοπτικές. Η μουσική του Νίκου Ζούδιαρη ήταν στα καθιερωμένα επίπεδα ποιότητας της μουσικής του. Η σκηνοθεσία του Ιωσήφ Βαρδάκη ήταν αντιμέτωπη με τις συνθήκες του χώρου και της συγκυρίας, αλλά ως προς το αποτέλεσμά της να εκφράσει το στόχο του έργου υπήρξε επιτυχής. Εξαίρετοι οι δύο πρωταγωνιστές, ο Βαγγέλης Ρόκος και η Αντωνία Γιαννούλη, που είχαν επιφορτιστεί  πολλαπλούς ρόλους.  Η ερμηνεία της Αντωνίας Γιαννούλη θύμιζε μεγάλες στιγμές του θεάτρου μας, ήταν αυθεντική και εξέφραζε σταθερά μια σπάνια προσωπική  ιδιαιτερότητα με την οποία φαίνεται να χαράζει η αυγή μιας νέας θεατρικής εποχής. 
                                                                                                                      Κώστας Τσιαντής

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΛΛΑΔΑ: H 'Ωρα της Θείας Χάρης ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ-ΕΛΥΤΗΣ



Η ΠΟΙΗΣΗ

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ-ΤΑ ΠΑΘΗ

ι΄

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ αίματα * με πορφύρωσαν
Και χαρές ανείδωτες * με σκιάσανε
Οξειδώθηκα μες στη * νοτιά
* των ανθρώπων
Μακρινή Μητέρα * Ρόδο μου Αμάραντο

Στ' ανοιχτά του πέλαγου * με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες * και μου ρίξανε
Αμαρτία μου να 'χα * κι εγώ
* μιαν αγάπη
Μακρινή Μητέρα * Ρόδο μου Αμάραντο

Τον Ιούλιο κάποτε * μισανοίξανε
Τα μεγάλα μάτια της * μες στα σπλάχνα μου
Την παρθένα ζωή μια * στιγμή
* να φωτίσουν
Μακρινή Μητέρα * Ρόδο μου Αμάραντο

Κι από τότε γύρισαν * καταπάνω μου
Των αιώνων όργητες * ξεφωνίζοντας
"Ο που σ' είδε, στο αίμα * να ζει
* και στην πέτρα"
Μακρινή Μητέρα * Ρόδο μου Αμάραντο

Της πατρίδας μου πάλι * ομοιώθηκα
Μες στις πέτρες άνθισα * και μεγάλωσα
Των φονιάδων το αίμα * με φως
* ξεπληρώνω
Μακρινή Μητέρα * Ρόδο μου Αμάραντο

Η ΜΟΥΣΙΚΗ


http://www.mikis-theodorakis.net/









Πηγές:  (1)  Ποίηση  http://douridasliterature.com/elytis.html
             (2)  Μουσική  http://www.mikis-theodorakis.net/